Ένα ζήτημα που τίθεται αρκετά συχνά είναι ότι με τις ρήτρες που έχουμε υπογράψει σε Αγγλικό δίκαιο, η χώρα μας είναι αλυσσοδεμένη και δεν μπορεί να κάνει τίποτα για αυτό και πρέπει να παραμέιενει στην ευρωζώνη, προσβλεποντας στην «καλοσύνη» και ελεημοσ΄λυνη των Εταίρων. Εδώ θα πρέπει να τονιστεί ότι, σε περιπτώσει χρεοκοπίας, παρόμοιες ρήτρεςόπως αυτές που έχουμε υπογράψει σε Αγγλικό δίκιαο, υπόκεινται σε διαπραγματεύσεις πολιτικού χαρακτήρα.
Στην περίπτωσή μας διευκολύνεται κάτι τάτοιο απο το γεγονός ότι το μεγαλύτερο μέρος των δανείων έχει μεταφερθεί από ιδιωτικές τράπεζες στην ΕΚΤ και σε κράτη. Η πολιτική βούληση είναι αυτή που διαμορφώνει τους νόμους και τις διεθνείς συμφωνίες. Γι΄αυτό άλλωστε αλλάζουν οι νόμοι και συμφωνίες κατά περίπτωση. Μια ικανή και έμπειρη ελληνική κυβέρνηση, μπορεί να διαπραγματευτεί όλα τα σχετικά ζητήματα, όπως έχει γίνει και σε πολλές άλλες περιπτώσεις διεθνώς. Αν βέβαια οι «σύμμαχοί μας» στείλουν κανονιοφόρους για να μας βομβαρδίσουν, τότε μπαίνουν ζητήματα αναζήτησης διεθνών ερεισμάτων και προς άλλες γεωπολιτικές κατευθύνσεις.
Για καλή μας τύχη, οι σημερινές γεωπολιτικές ισοροπίες με την ορατή αντιπαλότητα του νέου Προέδρου των ΗΠΑ με τη Γερμανία των Μέρκελ-Σόϊμπλε, δεν ευνούν κάτι τέτοιο. Ο νέος πλανητάρχης Ντόναλντ Τράμπ έχιε δηλώσει ξεκάθαρα ότι, η Ελλάδα πρέπει να φύγει απο το ευρώ και το πρόβλημα του χρέους να το λύσει η Γερμανία. Ο Βόλφαγκ Σόϊμπλε για δικούς του λόγους, προτείνει το ίδιο και υπόσχεται ότι θα βοηθήσει στην περίπτωση ενός φιλικού Grexit.
Οι δανειστές μας, ενδιαφέρονται να εισπράξουν αν μη τι άλλο, μέρος των δανείων τους. Και αυτό θα το πετύχουν μόνο αν δώσουν τη δυνατότητα στην ελληνική οικονομία να συνέλθει από το κώμα της ύφεσης στο οποίο βρίσκεται σήμερα, από το οποίο δεν υπάρχει περίπτωση να ξεφύγει υπό τις συνθήκες του Μνημονίου. Που εκτός από εξοντωτικές για τον ελληνικό λαό, είναι και αυτοκαταστροφικές, αφού έχουν διαλύσει την εγχώρια παραγωγική δυναμικότητα, με προοπτική να χειροτερεύσει ακόμα περισσότερο η τραγική σημερινή μας κατάσταση
