Σε ανταπόκρισή της από την Αθήνα η FAZ σημειώνει ενόψει του Eurogroup: «Σχεδόν όλα τα κύρια ζητήματα παραμένουν αναπάντητα. Λύσεις δεν υπάρχουν, παρά μόνο αναβολές. Στους δανειστές δεν υπάρχει ομοφωνία για την βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, ούτε είναι σίγουρο αν θα ολοκληρωθεί με επιτυχία το τρίτο πρόγραμμα προσαρμογής ή αν οι Ευρωπαίοι αναγκαστούν, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, να βοηθήσουν την Ελλάδα για τέταρτη φορά με σκοπό να αποτρέψουν ξανά ένα Grexit».
Σε άλλο σημείο της ανταπόκρισης, σύμφωνα με την ελληνική υπηρεσία της Deutsche Welle, ο αρθρογράφος διερωτάται αν η Ελλάδα θα είναι του χρόνου καλύτερα θωρακισμένη από ότι στο παρελθόν για να βγει στις αγορές. Τι θα γίνει για παράδειγμα αν λόγω των επικείμενων εκλογών του 2019 οι αγορές αντιδράσουν νευρικά και αποδέχονται ελληνικά ομόλογα μόνο με επιτόκιο 7%;
Η προειδοποίηση για την απουσία ενός σχεδίου Β΄, αλλά και για τους κινδύνους που εγκυμονεί το 2019 είναι σημαντικές, διότι ενδέχεται ακόμα και μια πετυχημένη έξοδος του χρόνου να εξελιχθεί την μεθεπόμενη χρονιά σε πραγματική δοκιμασία για την Ελλάδα. Ας σημειωθεί ότι το 2019 η Ελλάδα θα πρέπει να αποπληρώσει δάνεια ύψους περίπου 12 δις ευρώ. (…) Θα καταφέρει η Ελλάδα να μαζέψει τόσα χρήματα; (…) Είναι πάντως παράδοξο: Ο αριστερός Τσίπρα που μιλούσε για «βάρβαρες» αγορές το 2014 επιδιώκει τώρα την όσο ταχύτερη επιστροφή της χώρας σε αυτές για να ξεφύγει από την εποπτεία του ενδεχομένως επίσης «βάρβαρου» ΔΝΤ».
Σε άρθρο της στις οικονομικές σελίδες η Frankfurter Allgemeine Zeitung: «Ο Τσίπρας χρειάζεται ένα κούρεμα χρέους για την πολιτική του σωτηρία». Στον υπότιτλο αναφέρεται: «Η διένεξη για το ελληνικό χρέος ενορχηστρώνεται για την επίτευξη πολιτικών στόχων. Ο Σύριζα θέλει από τους δανειστές μια παραδοχή για το χρέος και το ΔΝΤ εκβιάζει τον Β. Σόιμπλε».
Η γερμανική εφημερίδα παρατηρεί: «Στο Eurogroup της Πέμπτης ξεκινά νέος γύρος για μια διαγραφή χρέους. Το ζήτημα της εκταμίευσης των περίπου 7 δις έχει περάσει ωστόσο σε δεύτερη μοίρα, ενώ προσκήνιο βρίσκεται η συζήτηση για το χρέος. Κι ας έχει η Ελλάδα δυσκολία να ανταποκριθεί στις οικονομικές υποχρεώσεις της τον Ιούλιο. Όμως για την κυβέρνηση Τσίπρα οι διαπραγματεύσεις για την επόμενη δόση είναι απλά δυσάρεστη ρουτίνα.
Μια μείωση του χρέους ωστόσο θα ήταν ένα πολιτικό τρόπαιο με διπλή σημασία: Στους ψηφοφόρους τους ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί υπόσχονται ότι τα μέτρα λιτότητας και οι μεταρρυθμίσεις θα οδηγήσουν εν τέλει σε ένα κούρεμα του χρέους. Χωρίς αυτό δεν δικαιολογείται ότι επί δύο χρόνια η κυβέρνηση Τσίπρα, υπό την πίεση των δανειστών, έκανε πάντα το αντίθετο από ότι υπόσχονταν σε δύο προεκλογικούς αγώνες. Εκτός αυτού ο Αλέξης Τσίπρας και οι συνοδοιπόροι του μπορούν να «πουλήσουν» το κούρεμα χρέους ως παραδοχή των δανειστών και κυρίως τη Γερμανίας, ότι έχουν ευθύνη στην ελληνική κρίση χρέους και την απώλεια του 25% του ελληνικού ΑΕΠ».
