Απευθυνόμαστε στον φίλο Αλέκο Αλαβάνο με την υπενθύμιση ότι, ο πολιτικός φορέας που εξήγγειλε την ίδρυσή του μέσα στον επόμενο μήνα, όπως ακούμε και εισπράττουμε το όλο θέμα, δεν είναι το νέο Ε.Α.Μ., το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο που χρειάζεται η χώρα για να απαλλαγεί από τα μνημόνια και την ξένη κατοχή. Μια τέτοια κίνηση ανατροπής και απαλλαγής από το βάρβαρο καθεστώς όπου συνέπραξαν και οι πρώην “σύντροφοί”σου, δεν μπορεί να περιορίζεται στο χώρο της επιλεγόμενης στενής “αριστεράς”, που αποτελείται από όσους έχουν αποχωρήσει από τον ΣΥΡΙΖΑ ή βρίσκονται στα περίχωρά του. Και “βλέπουν τη σκιά τους το πρωί, νομίζοντας ότι έχουν μεγάλο μπόι”, όπως θα έλεγε και ο Χαρίλαος Φλωράκης.

Αν πρόκειται να χτίσετε ένα νέο ΣΥΡΙΖΑ με άλλο όνομα, με πρωμετωπίδα το εθνικό νόμισμα,αλλά περιχαρακωμένο από στενές ιδεοληψίες και πρόσωπα του στενού πολιτικού σας χώρου, τότε θα έχετε την πικρή τύχη της Λαϊκής Ενότητας. Η οποία, αν και με καλές προθέσεις και με επικεφαλής έναν έντιμο και άξιο πολιτικό όπως ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, μετεξελίχθηκε σε “Λαίκή Στενότητα”, απέκλεισε ευρύτερες συνεργασίες, αποκλείστηκε απο την Βουλή και έκανε τελικά μεγάλη ζημιά στην υπόθεση της εθνικής και οικονομικής ανεξαρτησίας, στην απαλλαγή της χώρας από την κατοχή και την καταστροφή.

Αλίμονο αν δεν γίνει πράξη και μείνει μόνο στα λόγια η επισήμανσή σου ότι :«Δεν περιορίζομαι σε συνεργασίες της Αριστεράς”. Αλίμονο αν περιοριστείτε μόνο στη συμμετοχή της Ζωής Κωνσταντοπούλου, του Παναγιώτη Λαφαζάνη και των άλλων προσώπων, ομάδων, ομαδαρχών κι ομαδίσκων της γνωστής “αριστερής” παρέας με τους οποίους συζητάτε. Αν είναι μόνο αυτοί “που χωράνε”, τότε καληνύχτα.