Ποιοι είναι οι αριστεροί, οι δεξιοί, οι ακροδεξιοί, οι φασίστες σήμερα ;
Εκτός από τους αργυρώνητους δημοσιογραφούντες και αναλυτές των κατοχικών ΜΜΕ, έντυπων και ηλεκτρονικών, αρκετοί καλοί αντισυστημικοί,προοδευτικοί αναλυτές, υπεράνω υποψίας, συχνά χαρακτηρίζουν ότι, οι μεγάλες πλειοψηφικές δυνάμεις που συγκροτούνται σήμερα ενάντια στην Ευρώπη της Γερμανίας, απέναντι στο χρηματιστηριακό κεφάλαιο, στον άγριο
νεοφιλελευθερισμό, στην παγκοσμιοποίηση του κιμά, στη Νέα Τάξη Πραγμάτων των Σόρος και ΣΙΑ, ακολουθούν κινήσεις και κόμματα που τα χαρακτηρίζουν ως “λαϊκιστικά, δεξιά, ακροδεξιά ή και φασιστικά”.
Η άποψη αυτή έρχεται σε αντίθεση με την ίδια τη σύγχρονη πραγματικότητα και την κοινή λογική. Προφανώς δεν είναι ακροδεξιοί το 70% και περισσότερο του Ιταλικού λαού που ψήφισαν τους Σαλβίνι, Ντι Μάιο, Μπερλουσκόνι κλπ.
Φασίστες και νεο-ναζιστές είναι στην πραγματικότητα οι Ύπατοι Αρμοστές και Γερμανοτσολιάδες του 4ου Ράϊχ και των αγορών. Φασίστες είναι αυτοί που εναντιώνονται στην πλειοψηφική λαϊκή βούληση, όπως η «ορντινάτσα» των Γερμανών, ο Ιταλός Πρόεδρος Ματαρέλα που επιχείρησε κατ’ εντολή της Νέας Τάξης ανεπιτυχώς το πρόσφατο Ιταλικό πραξικόπημα, μη αποδεχόμενος αρχικά να χρήση την κυβέρνηση που ψήφισε με μεγάλη πλειοψηφία ο Ιταλικός λαός.
Σήμερα, οι έννοιες των λέξεων έχουν αλλοιωθεί καταλυτικά. Κυρίαρχη είναι η αντίθεση ανάμεσα στις πατρίδες των λαών απέναντι στην παγκοσμιοποίηση του υπερεθνικού κεφαλαίου που καταστρέφει και φτωχοποιεί τους λαούς. Καλύτερα λοιπόν να αφήσουμε στην άκρη τις παλαίμαχες και εξόχως διαβλητές σήμερα έννοιες της αριστεράς και της δεξιάς. Ας μην ξεχνάμε ότι, το δικό μας ΕΑΜ ήταν αριστερό αλλά και πατριωτικό κίνημα. Ενώ ο δικτάτορας Πινοσέτ στη Χιλή αποκαλούσε εαυτόν ..δημοκράτη. Με τη σημερινή έννοια των όρων αριστερός- δεξιός, ο “φιλάνθρωπος” Τζώρτζ Σόρος είναι αριστερός ( ! ) και ο πατριώτης Μίκης Θεοδωράκης “δεξιός”.
Σήμερα, στην εποχή των “Καρντάσιανς του τίποτα και της σκόπιμης σύγχυσης που επιβάλλουν τα ΜΜΕ της Νέας Τάξης, πολλοί, αν όχι οι περισσότεροι από τους παλαιολιθικού τύπου εκπρόσωπους της πάλαι ποτέ αντικαθεστωτικής αριστεράς, συντάσσονται με το διεθνές κατεστημένο. Και για το λόγο αυτό συντρίβονται από τους λαούς που δεν είναι φυσικά ακροδεξιοί ή φασίστες.
Οι λαοί δεν είναι ποτέ στην πλειοψηφία τους φασίστες. Και είναι βέβαιο ότι, η σκόπιμη ή μη σύγχυση των εννοιών της αριστερά και της δεξιάς, η ταύτιση της λαϊκής πλειοψηφίας με τον φασισμό, δεν ευνοεί άλλους από το υπερεθνικό κατεστημένο που είναι σίγουρα ο ίδιος ο φασισμός προσωποποιημένος.