Ο Γιάνης Βαρουφάκης είναι γνωστός για τις Μπαρουφικές καντρίλιες και φιγούρες, τη λατρεία του στο φαίνεσθαι και όχι στην ουσία. Υπήρξε και προσπαθεί να παραμείνει εκλεκτός της Νέας Τάξης και ως τέτοιος, δεν ήταν ποτέ στην πραγματικότητα σύμμαχος του εθνικού νομίσματος. Συνεργάτες του μπορεί να εκπόνησαν διάφορα “ελαφρού” τύπου σχέδια παράλληλου νομίσματος ή και Grexit και αυτά να συζητήθηκαν, όπως είναι φυσικό και λογικό, στους κόλπους του ΣΥΡΙΖΑ.

Αλλά ο αρχιφιγουρατζής Μπαρουφάκης ήταν εκείνος που με βδελυγμία απέκλειε κάθε εκδοχή ή παραλλαγή εναλλακτικού νομίσματος από το ευρώ. Η διαπραγματεύσεις που έκανε επί έξι μήνες πηγαινοερχόμενος στας Ευρώπας με πουκάμισα και ντύσιμο ζουρλομανδύα, δεν είχαν άλλο σοπό από την προσωπική του προβολή. Καμιά απολύτως διαπραγμάτευση δεν έκανε ο απίθανος αυτός τύπος, αφού οι απέναντί του ήξεραν ότι, δεν έχει ούτε επιθυμεί εναλλακτική διέξοδο.

Ο Γιάνης ήταν και είναι νεοταξίτης και ευρωλάγνος. Αυτή και μόνο αυτή είναι η πραγματικότητα. Η ανακίνηση του ζητήματος για το παράλληλο νόμισμα από τον ίδιο και τον απίθανο Κορεάτη σύμβουλό του ( όμοιος ομοίω) είναι άλλη μια κλασική Μπαρουφακάδα για να βγει ξανά ο ίδιος στην επιφάνεια της δημοσιότητας με όποιο τρόπο. Ακόμα και τσίτσιδος είναι ικανός να εμφανιστεί στο Σύνταγμα για να δημιουργήσει ντόρο γύρω απο τον αρρωστημένα εγωκεντρικό εαυτό του.

Το πρόβλημα δεν είναι βέβαια  ο ανεκδιήγητος Γιάνης, αλλά πως κατάφερε να χριστεί Υπουργός οικονομικών αυτός ο απίθανος τύπος και να πάρει στα χέρια του τις τύχες της δύστυχης Ελλάδας με οδυνηρό τελικό κόστος για τη χώρα.

Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ παίζουν το παιχνίδι του Μπαρουφάκη επιχειρώντας να ποινικοποιήσουν οποιαδήποτε σκέψη για εναλλακτικό νόμισμα, για αυτό και δημιουργούν φασαρία γύρω από το θέμα.Όμως, αν κάποιοι έχουν πολιτικές και ποινικές ευθύνες είναι οι ίδιοι οι Νεοδημοκράτες,οι ΠΑΣΟκοι, οι ΣΥΡΙΖΑίοι και ΣΙΑ που εμμένουν στο να ευλογούν την κατοχή της χώρας μας από του Γερμανούς με όπλο το άθλιο ευρωνόμισμα.

Το γεγονός ότι, ο ελληνικός λαός ψήφισε με συντριπτική πλειοψηφία όχι στο “πάση θυσία στο ευρώ” ελάχιστα τους προβληματίζει.Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να έχουν την ευλογία των κατοχικών δυνάμεων για να διαχειρίζονται τις καρέκλες της εδώ νεο-αποικίας. Ούτε προβληματίζει τους ταγούς της ψευτοδημοκρατίας μας, το γεγονός ότι στη Βουλή δεν εκπροσωπείται η άποψη του εθνικού νομίσματος που εκφράζει μεγάλο μέρος αν όχι την πλειοψηφία του ελληνικού λαού.

Ανεξάρτητα από τα παραπάνω, η υπόθεση του διπλού ή παράλληλου νομίσματος αποτελεί ένα σοβαρό ζήτημα ουσίας και δεν θα πρέπει να δαιμονοποιείται. Στα πλαίσια της σημερινής γενικότερης παραζάλης, ορισμένοι έσπευσαν να το καταγγείλουν δογματικά ως εργαλείο της ευρωκατοχής. Αυτό μπορεί να ισχύει αν με την έκδοση του παράλληλου νομίσματος, η νομισματική πολιτική ασκείται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Όταν όμως αυτή ασκείται από μια ανεξάρτητη ελληνική τραπεζική αρχή που ακολουθεί κλασσικούς κανόνες νομισματικής κυκλοφορίας,τότε η συνύπαρξη του ευρώ και της δραχμής μπορεί να είναι προς όφελος της χώρας πολιτικά και οικονομικά. Άρα, σημασία έχει ο τρόπος υιοθέτησης του παράλληλου νομίσματος.

Και ας μην ξεχνάμε ότι, σε πολλές ή και στις περισσότερες χώρες του κόσμου, το παράλληλο ή διπλό νόμισμα υπάρχει με διάφορες μορφές.Το Bitcoin και τα εκατοντάδες άλλα ψηφιακά νομίσματα που κυκλοφορούν από το 2013 αποτελούν και αυτά περιπτώσεις παράλληλων νομισμάτων. Με την προϋπόθεση ότι, τα ψηφιακά αυτά νομίσματα θα λειτουργούν με σωστούς κανόνες, αναπτυξιακή προοπτική και αποφυγή εγκληματικών δραστηριοτήτων, δεν αποκλείεται να κυριαρχήσουν στο μέλλον.