Κορυφώνεται η μαζική φυγή των Ελληνόπουλων στο εξωτερικό σε αναζήτησης μιας θέσης στον ήλιο, σπρωγμένη από μεθοδευμένη οικονομική ευρωκαταστροφή και βελούδινη κατοχή της χώρας από το Βερολίνο. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής ( ΕΛΣΤΑΤ), τα τελευταία επτά χρόνια μετανάστευσαν στο εξωτερικό περισσότεροι από 700.000 Έλληνες, κυρίως νέοι, διωγμένοι από τον «ευρωπαράδεισο» της κρίσης, σε αναζήτηση μιας μοίρας στον ήλιο της διεθνούς αγοράς εργασίας.
Σύμφωνα πάντα με την ΕΛΣΤΑΤ, τα τελευταία εφτά χρόνια μεταναστεύουν 100.000-125.000 Ελληνόπουλα το χρόνο.Η πλειοψηφία τους είναι νέοι και άντρες, όπως συμβαίνει συνήθως με τα μεταναστευτικά ρεύματα.
Πρόκειται για το τρίτο μεγάλο κύμα μετανάστευσης Ελλήνων στο εξωτερικό, μετά το πρώτο στις αρχές του εικοστού αιώνα και το δεύτερο μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Το τραγικό είναι ότι, σε αντίθεση με τις εποχές εκείνες, σημερα υπάρχει μεγάλη υπογεννητικότητα των ελληνίδων γυναικών, με συνέπεια αυτοί που φεύγουν στο εξωτερικό να μην υποκαθίστανται από αυξημένες γεννήσεις όπως στο παρελθόν.
Αντίθετα από τις παλιότερες γενιές, σήμερα η Ελληνίδα μητέρα γεννά ένα περίπου παιδί κατά μέσο όρο, γεγονός που δεν αρκεί για να διατηρηθεί ο πληθυσμός, αφού αυτό απαιτεί 2,1 παιδια κατά μέσο όρο ανά μητέρα. Έτσι η Ελλάδα γερνάει ραγδαία από υπογεννητικότητα αλλά και από τη φυγή των νέων στο εξωτερικό.
Την ώρα που η Ελλάδα μαστίζεται από αυτή τη μεγάλη υπογεννητικότητα, γερνάει ταχύτατα και χάνει τα παιδιά της που φεύγουν μαζικά ως μετανάστες στο εξωτερικό, η ίδια αυτή ιστορική γωνιά της γης εποικίζεται από μάζες μη αφομοιώσιμων μουσουλμάνων. Οι οποίοι στο ορατό μέλλον θα υπερβούν πληθυσμιακά τους Έλληνες «ιθαγενείς» και θα την καταλάβουν χωρίς να έχει πέσει ούτε μία ντουφεκιά.
Στο όνομα του πονηρού «φιλανθρωπισμού» θα χάσουμε τη χώρα μας, όπως σχεδιάζουν κάποιοι κύκλοι που προγραμματίζουν τη διαδρομή του μέλλοντος, με τη συνδρομή του μισελληνισμού ορισμένων, την ανοησία άλλων και την αφασία πολλών.
Και οι πολιτικοί ,περί άλλων τυρβάζουν με μοναδικό τους ενδιαφέρον την καράκλα της δοτής εξουσίας.Πρόκειται για σκάρτους, καρεκλολάγνους, ευρώδουλους πολιτικούς που ενδιαφέρονται μόνο για τις επόμενες εκλογές και όχι γαι τις επόμενες γενιές ως θα όφειλαν.
