Η απόφαση πάρθηκε υπό το πρόσχημα, άκουσον – άκουσον, της αποφυγής της “οικονομικής και πολιτικής κατάρρευσης” της χώρας κι έρχεται σε μια περίοδο όπου κλιμακώνονται απροκάλυπτα οι πιέσεις εναντίον της κυβέρνησης της Βενεζουέλας και υπέρ της αντιδραστικής αντιπολίτευσης. Στο σκεπτικό της απόφασης αναφέρεται ως στόχος η “έναρξη διαλόγου” μεταξύ κυβέρνησης κι αντιπολίτευσης, και σημειώνεται ως παράγοντας όξυνσης (!;) τις περιφερειακές εκλογές του περασμένου μήνα -κι όχι τη βίαια παρεμπόδισή τους από ένοπλες συμμορίες σε κάποιες επαρχίες.
Η απαράδεκτη απόφαση ήταν ομόφωνη και φέρει φαρδιά πλατιά την ντροπιαστική υπογραφή του «αριστερού» στα λογια Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών, Νίκου Κοτζιά.
Παράλληλα, εντείνεται κι η οργανωμένη πίεση σχετικά με το χρέος της Βενεζουέλας, με τη μείωση του βαθμού της πιστοληπτικής της ικανότητας από διάφορους οίκους αξιολόγησης. Την ίδια στιγμή ο Μαδούρο δηλώνει πως παρά τη σχετική φημολογία, η Βενεζουέλα δε θα κηρύξει ποτέ στάση πληρωμών, στοχεύοντας στη στρατηγική της διαπραγμάτευσης και της αναχρηματοδότησης του χρέους.