ΟΟΣΑ & ΔΝΤ:Η Ελλάδα δε σώζεται με μεταρρυθμίσεις μέσα στο ευρώ αν δεν εξαληφθεί το τεράστιο χρέος
Το κεντρικό επιχείρημα των υποστηρικτών της παραμονής μας στην ευρωζώνη είναι ότι, το πρόβλημα της χώρας θα λυθεί αν προχωρήσουμε σε διοικητικές μεταρρυθμίσεις με την προώθηση του εκσυγχρονισμού της δημόσιας διοίκησης, την κατάργηση επαγγελματικών προνομίων, μονοπωλιακών καταστάσεων και όποιων εργασιακών προνομίων έχουν παραμείνει, με την ορθολογική λειτουργία και αποτελεσματική διαχείριση του ευρύτερου κράτους.
Αναμφίβολα, ο εξορθολογισμός της δημόσιας διοίκησης είναι αναγκαίος για την πρόοδο της χώρας. Όμως, ακόμα και με τις πλέον επιτυχημένες μεταρρυθμίσεις για διοικητικό εκσυγχρονισμό και πάλι δεν σώζεται η χώρα αν δεν λυθεί το πρόβλημα του χρέους και της ακραίας υφεσιακής πολιτικής με ένα υπερτιμημένο νόμισμα όπως είναι το ευρώ. Και σε τελευταία ανάλυση, αν δεν υπάρχει έλεγχος στην ασκούμενη νομισματική πολιτική προς όφελος της χώρας.
Έχει απόλυτα τεκμηριωθεί από εμπειρικές έρευνες μελετητών του ίδιου του ΟΟΣΑ και του ΔΝΤ, καθώς και ανεξάρτητων διαπρεπών οικονολόγων ότι, οι όποιες δυνατές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις επιτευχθούν όπως αυτές που αναφέρθηκαν ποιο πάνω, δεν μπορούν να επιτύχουν ετήσια ανάπτυξη της τάξης άνω του 1%-2% του ΑΕΠ.
Με απλά λόγια, με δεδομένη την παραμονή μας μέσα στην ευρωζώνη, αν υποτίθεται ότι καταφέρουμε ως δια μαγείας να γίνουμε από την μια μέρα στην άλλη, κράτος τύπου Ελβετίας ή Σουηδίας, και πάλι το μόνο που θα πετύχουμε είναι ετήσια ανάπτυξη της τάξης του 1%-2% ετησίως.
Σύμφωνα με τις ίδιες μελέτες που οι περισσότερες έχουν γίνει,τονίζεται και πάλι από ερευνητές του ΟΟΣΑ και του ΔΝΤ, στην περίπτωση που οι μεταρυθμίσεις δε συνοδεύονται από επεκτατική οικονομική πολιτική, μπορεί βραχυπρόθεμα και μεσοπρόθεσμα να έχουν ακόμα και αρνητικές συνέπειες.Αυτό σημαίνει ότι, ακόμα και αν γίνουμε υπερσύγχρονο κράτος, με τη σημερινή υφεσιακή πολιτική που ακολουθείται, οι μεταρρυθμίσεις μπορεί να έχουν ακόμα και αρνητικές συνέπειες.
Είναι προφανές ότι, η ελληνική οικονομία δε σώζεται με διοικητικές μεταρρυθμίσεις μέσα στην ευρωζώνη όπου δεν υπάρχει πρόθεση αντιμετώπισης του τεράστιου χρέους της χώρας, το οποίο περίπου διπλασιάστηκε μετά την ένταξή μας στο ευρώ. Και το ίδιο έγινε στην Ιταλία,Πορτογαλία,Ιρλανδία, Κύπρο, ενώ τριπλασιάστηκε στην Ισπανία.
Οι ενδιαφερόμενοι για να ψάξουν περισσότερο το θέμα και να πειστούν για του λόγου το αληθές, μπορεί να προσφύγουν στις ακόλουθες μελέτες :
Anderson, Derek, Ben Hunt, and Stephen Snudden, (2014). “Fiscal Consolidation in the Euro Area: How Much Can Structural Reforms Ease the Pain?” IMF Working Paper. No. 13/211 International Monetary Fund).
Bouis, R., Orsetta C., Lilas D, Romain D., Aleksandra Z., (2012), “How Quickly Does Structural Reform Pay Off? IZA Journal of Labor Policy, 1:12.
Eggertsson, Gauti, Andrea Ferrero, and Andrea Raffo (2014). “Can Structural Reforms Help Europe?” Journal of Monetary Economics, Vol. 61, pp.2–22.
Pothier, D.(2014).Structural reforms in the eurozone.DIW Roundop,Politics in Focus
Rodrick, D.(2015a).The elusive promise of structural reforms https://www.project-syndicate.org/./greece-structural-reforms…
Rodrik,D.(2015b).Structural reforms and Greece : Lessons from other countries. Athens, Oct. www.inerpost.gr
Rose – Bordon, A., Ebeke Ch.and Shirono,K.(2016).When Do Structural Reforms Work? On the Role of the Business Cycle and Macroeconomic Policies. International Monetary Fund working paper
Οι μελέτες αυτές προφανώς απαντούν και γελοιοποιούν πολιτικά κόμματα, φορείς και πρόσωπα που προβάλουν την δήθεν δική τους ικανότητα, δεξιότητα και μαεστρία ως το ελιξίριο για τη σωτηρία της χώρας. Αυτό ισχύει για όλα τα κόμματα της μνημονιακής κυβέρνησης και αντιπολίτευσης που ομνύουν στο ευρώ αλλά και στους πολλούς «μαϊντανούς-σωτήρες» που δημιουργούν άπειρα προσωποπαγή κόμματα ή περιφέρονται στα ΜΜΕ με το ίδια κοινότοπα επιχειρήματα.
Όλοι αυτοί οι ανεκδιήγητοι “σωτήρες” υποστηρίζουν ότι μπορούν να λύσουν τον γόρδιο δεσμό όπου έχουν αποτύχει όλοι οι άλλοι όμοιοί τους. Αυτοπροβάλλονται ως από μηχανής Θεοί, με σκοπό να χωθούν στο σύστημα και να πάρουν μερτικό από τις καρέκλες της δοτής εξουσίας που μοιράζει το Βερολίνο. Χορεύουν όλοι τους στον ίδιο ευρωραγιάδικο σκοπό. Είναι όλοι τους για γέλια και για κλάματα.
Αλλά και κάποιοι αφελείς ρομαντικοί που δημιουργούν ξεκομμένες αντιμνημονιακές πολιτικές κινήσεις, ομάδες και ομαδούλες, αλλά χωρίς πρόθεση σύγκρουσης με τη γερμανική ευρωκατοχή, όχι μόνο δεν έχουν απολύτως καμιά τύχη αλλά σε τελευταία ανάλυση βοηθούν το καθεστώς. Λειτουργούν ως βαλβίδες εκτόνωσης των αγανακτισμένων πολιτών οι οποίοι διοχετεύουν την ενέργειά τους σε στείρες κατευθύνσεις. Έτσι, η ευρωκατοχή και το δίδυμο αδελφάκι της το μνημόνιο της καταστροφής, κερδίζουν χρόνο. Και οδηγούν τη χώρα στον Καιάδα.
Δεν κατάλαβα… Αναφέρετε ότι η Ελλάδα δε σώζεται εάν δεν εξαληφθεί το τεράστιο χρέος της…
Και …ποιος θέλει να σώσει την Ελλάδα; Αυτοί που της φόρτωσαν αυτό το τεράστιο …δήθεν χρέος;
Εάν ήθελαν να τη σώσουν, δε θα της φόρτωναν αυτό το χρέος.
Ο λόγος για την οικονομική μιζέρια της Ελλάδας, για αυτά που διανύει η χώρα τα τελευταία χρόνια, είναι ότι θέλουν να μας πάρουν ότι έχουμε και δεν έχουμε. Ορυκτό και επίγειο πλούτο. Για αυτό χρωστάμε και όχι επειδή πληρώναμε …μισθούς και συντάξεις ή επειδή είχαμε πολλούς …δημοσίους υπαλλήλους.
Τον επίγειο μας τον παίρνουν σιγά σιγά, σε λίγα χρόνια θα μας πάρουν και τον ορυκτό μας πλούτο.
Τον επίγειο μας τον παίρνουν αφού εδώ και λίγα χρόνια ξεπουλιούνται τα πάντα, ότι αποφέρει πλούτο για τη χώρα ξεπουλιέται χωρίς καμιά αιτία. Και τα χρήματα που δήθεν στοιχίζουν αυτά που ξεπουλάμε, δεν τα παίρνουμε αλλά πάνε προς …αποπληρωμή δανείων. Δήθεν δανείων, αφού όπως έγραψα πολλές φορές, το 60 με 65% του δημοσίου χρέους μας το δημιούργησαν οι προδότες πρώην πρωθυπουργοί μας Παπανδρέου, Παπαδήμος και Σαμαράς, δίνοντάς το δήθεν για τις “ανακεφαλαιοποιήσεις” των τραπεζών μας, στην ουσία όμως προς Γαλλία και Γερμανία.
Ο Ιταλός Ντ Αλέμα είπε πριν κάτι χρόνια, ότι η Ελλάδα έδωσε προς γαλλικές και γερμανικές τράπεζες περισσότερα από 200 δις για να διασώσει εκείνες τις τράπεζες.
https://www.youtube.com/watch?v=w48B5iz8u4Y
Έχω γράψει επίσης πολλές φορές ότι ο Jörg Michael Kutschenreuter (αυτός που κρατούσε αυτά τα μαύρα ταμεία της Siemens) κατέθεσε το 2005 στην εισαγγελέα του Μονάχου, ότι η Siemens Ελλάς έδινε μίζες στα τρία μεγαλύτερα πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα.
Όπως κάνουν όλες οι γερμανικές εταιρίες, πουλάνε στην Ελλάδα κατά 25% πιο ακριβά από ότι πουλάνε σε άλλες …πολιτισμένες χώρες. Και αυτό το 25% υπάρχει η φήμη ότι το καταθέτουν σε διεθνείς τραπεζικούς λογαριασμούς των ελληνικών πολιτικών κομμάτων αλλά και των εισαγωγέων (για να μη …μιλήσουν).
Άρα, για αυτόν το λόγο οι πολιτικοί μας είναι πουλημένοι, αποδέχτηκαν αυτό το δήθεν χρέος μας και ξεπουλάνε τα πάντα. Ο ΟΠΑΠ πχ δόθηκε με χρήματα όσο κέρδος είχε σε ένα χρόνο, για την ΤΡΑΙΝΟΣΕ πήραμε 45 εκατομμυριάκια (και μάλιστα μιλάμε για εκατοντάδες συρμούς, εκατοντάδες χιλιόμετρα ράγες, δεκάδες σταθμούς κλπ κλπ, καινούριος προαστιακός σιδηρόδρομος, χιλιάδες επιβάτες καθημερινά)!
Λιμάνια, αεροδρόμια, ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ΟΠΑΠ, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, νοσοκομεία, τράπεζες, ασφαλιστικά ταμεία, ΕΛΒΟ, ΟΛΘ κλπ κλπ.
Ξεπουλάμε ότι αποφέρει κέρδος για τη χώρα, έτσι ώστε στο τέλος η Ελλάδα να μη βγάζει άλλα χρήματα για να μπορεί να ξεχρεώνει αυτά που δήθεν χρωστάει.
Δε θα βγάζουμε άλλο κέρδος από την εθνική μας περιουσία και θα αναγκαστούμε λοιπόν να δώσουμε και τον ορυκτό μας πλούτο. Για να μειώσουμε το χρέος μας.
Τον ορυκτό πλούτο (πετρέλαια και φυσικό αέριο) που μέχρι πρότινος δήθεν ούτε που γνωρίζαμε ότι υπήρχε. Και την Ελληνική ΑΟΖ δεν έχουμε ακόμα και σήμερα ανακηρύξει, αφού τάχα φοβόμαστε τους Τούρκους.
Και όμως η Κύπρος επί Τάσου Παπαδόπουλου ανακήρυξε τη δική της ΑΟΖ και μας παρακαλούσε να ανακηρύξουμε ταυτόχρονα και εμείς τη δική μας. Και σημειώστε ότι η Ελλάδα έχει ορυκτό πλούτο αξίας πολλών τρισεκατομμυρίων Ευρώ, το οποίο το γνωρίζουν οι πάντες (αυτοί που πρέπει) εδώ και δεκαετίες. Αυτός είναι και ο λόγος που γίνεται η φτωχοποίηση της Ελλάδος.
Ο ορυκτός μας πλούτος είναι …υπεύθυνος για αυτά που τραβάμε.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι η χώρα με τις μεγαλύτερες εξαγωγές πετρελαίου της Αφρικής, είναι η …Νιγηρία. Και ο λαός της Νιγηρίας πεθαίνει της πείνας.
.
Επίσης, όλοι ξέρουν ότι με τα μνημόνια μας έδωσαν οι «σύμμαχοι» σε λίγα μόνο χρόνια, περίπου 240 δις. Πού πήγαν λοιπόν αυτά τα …240 δις;
Ας κάνουμε λοιπόν μια απλή …προσθαφαίρεση, αφού δεν κάνουμε έναν επίσημο λογιστικό έλεγχο του δημοσίου χρέους:
Στις αρχές του 2009 χρωστούσαμε 290 δις.
Πριν εννέα χρόνια το χρέος μας ήταν λοιπόν 290 δις και επειδή ο Καραμανλής είχε δώσει το Δεκέμβιο 2008 (με δανεικά-εγγυήσεις της ΕΕ) στις ιδιωτικές μας τράπεζες που διαχειρίζονται Ευρώ, ως κρατικές εγγυήσεις, 23 δισεκατομμύρια Ευρώ (ΦΕΚ 250, 9 Δεκεμβρίου 2008).
Επειδή όμως αυτός παραιτήθηκε, οι τράπεζες το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων αργότερα το επέστρεψαν.
Δεν τα “χρειάστηκαν” επειδή δεν ήξεραν τι, πως και γιατί αυτός παραιτήθηκε. Και οι ίδιες αυτές τράπεζες δεν επέστρεψαν ποτέ τίποτε άλλο, παρά τα πολλές δεκάδες δισεκατομμύρια Ευρώ που “χρειάστηκαν” στη συνέχεια.
Το 2010 με τον Παπανδρέου δίναμε για τρία και κάτι χρόνια περίπου 20 δις το χρόνο με μηδενικό επιτόκιο, για τη μείωση του τεράστιου χρέους μας (μια ευγενική …χορηγία της ΕΕ).
Το 2012 κάναμε με τον Παπαδήμο το εγκληματικό PSI όπου όλα μας τα δημόσια ταμεία έδωσαν 58 δις για αυτό το χρέος (χώρια από αυτά που “έδωσαν” οι ιδιώτες).
.
Σύνολο 290 δις – 23 δις – περίπου 70 δις – 58 δις = λιγότερο από 140 δις
.
Άρα το Δημόσιο χρέος της χώρας θα έπρεπε το 2013 να ήταν …ούτε 140 δις. Και τα χρήματα που συνεχίζουμε να δίνουμε και μετά τη λήξη των μηδενικών επιτοκίων, για την εξόφληση των τόκων του χρέους των 340 δις, θα έπρεπε να μειώνουν κανονικά το πραγματικό χρέος των ούτε 140 δις. Και όχι να είναι μόνο οι τόκοι για το δήθεν Δημόσιο χρέος μας των 340 δις. Και άρα αυτό το πραγματικό χρέος μας των ούτε 140 δις θα έπρεπε με τα δις που δίνουμε, να μειώνεται…
Αυτά τα χρήματα, περίπου το 65% του δημοσίου χρέους μας, τα έδωσαν οι προδότες πρώην πρωθυπουργοί μας Παπανδρέου, Παπαδήμος και Σαμαράς, δήθεν για τις “ανακεφαλαιοποιήσεις” των τραπεζών μας, στην ουσία όμως προς Γαλλία και Γερμανία…
Και τώρα μου αναφέρετε ότι ΟΟΣΑ και ΔΝΤ μας λένε πως η Ελλάδα δε σώζεται…
Ο ΟΟΣΑ και το ΔΝΤ δεν μας λένε όμως ότι δεν έπρεπε μόνοι μας να χρηματοδοτήσουμε το τραπεζικό μας σύστημα.
Αυτό που πρέπει όλοι μας να καταλάβουμε είναι ότι την οποιαδήποτε χρηματοδότηση των τραπεζών («ανακεφαλαιοποιήσεις» και «κρατικές εγγυήσεις») την αναλαμβάνει η χώρα από μόνη της, μόνο εφόσον έχει εθνικό νόμισμα που το εκδίδει η ίδια. Και μόνο τότε. Και μόνο επειδή εκδίδει μόνη της το χρήμα. Και ακριβώς επειδή η χώρα εκδίδει μόνη της το χρήμα.
Αυτό γίνεται ανέκαθεν, από τη δημιουργία του χρήματος και του τραπεζικού συστήματος.
Στην Ελλάδα, επειδή ακριβώς έχουμε Ευρώ, τη χρηματοδότηση των τραπεζών θα έπρεπε να την αναλάβει η ΕΚΤ που εκδίδει το Ευρώ, αφού αυτή εκδίδει το χρήμα. Θα έπρεπε…
Δεν μπορεί η ΕΚΤ να συμμετέχει μόνο στα κέρδη και τη χασούρα να την αναλαμβάνει μόνο του το κάθε κράτος.
Και προσέξτε, μπορεί αυτό που γράφω να ακούγεται από κάποιον ειδήμονα πολύ …ερασιτεχνικό. Γράφω ότι η ΕΚΤ θα έπρεπε να αναλάβει τη χρηματοδότηση όλων των τραπεζών των κρατών που διαχειρίζονται Ευρώ.
Θα το εξηγήσω και αυτό λοιπόν:
Καταρχάς είμαι σίγουρος ότι οι ελληνικές τράπεζες δε χρειάζονταν περισσότερο χρήμα ακόμα και από το ετήσιο ΑΕΠ της χώρας, ακόμα και από τις συνολικές καταθέσεις μας, τόσο σύντομα για …χρηματοδότηση. Άρα όλο αυτό με το «χρέος» μας είναι κόλπο των διεθνών τοκογλύφων, με «συνεργάτες» το διεφθαρμένο πολιτικό μας σύστημα, για να μας αρπάξουν ολόκληρη τη δημόσια περιουσία μας.
Στη συνέχεια θα αναφέρω πως όταν παλαιότερα επί δραχμής χρειάζονταν χρηματοδότηση η …Τράπεζα Κρήτης, έκανε τον έλεγχο η Τράπεζα της Ελλάδος και στη συνέχεια η Ελλάδα χρηματοδοτούσε. Ολόκληρη η Ελλάδα και όχι η …Κρήτη. Που σημαίνει ότι η ΕΚΤ θα έπρεπε να ελέγξει εάν πραγματικά κάποια τράπεζα χρειάζονταν τόσο χρήμα για …ανακεφαλαιοποίηση και μετά ολόκληρη η ΕΕ να χρηματοδοτούσε. Και αναφέρομαι σε όλες τις τράπεζες της ΕΕ που διαχειρίζονται Ευρώ. Η ΕΕ θα έπρεπε να χρηματοδοτήσει όλες τις τράπεζες της Ευρώπης και άρα όλες οι χώρες να συμμετείχαν, ανάλογα όμως με την οικονομική δυνατότητα της κάθε χώρας.
Είναι λοιπόν φανερό ότι αυτές οι «ανακεφαλαιοποιήσεις» των τραπεζών είναι εκβιασμός. Είναι οικονομικός στραγγαλισμός όποιων χωρών επιθυμεί το «σύστημα».
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο οι ελληνικές τράπεζες σε περίοδο κρίσης να «χρειάστηκαν» περισσότερα από 200 δισεκατομμύρια Ευρώ σε δυόμιση χρόνια και αυτά να προστέθηκαν στο δημόσιο χρέος της Ελλάδας. Και πριν και μετά από αυτά τα δις που πήραν για «χρηματοδότηση» οι τράπεζες μας, χρειάστηκαν μόνο κάτι εκατομμύρια…
Δείτε και το διάγραμμα από την επίσημη ιστοσελίδα του ΔΝΤ, εκεί φαίνεται πολύ καθαρά αυτό που λέω.
http://www.indexmundi.com/greece/public_debt.html
Έναν λογιστικό έλεγχο του Δημοσίου χρέους θα πρέπει να διενεργήσουμε. Δεν μπορεί ξαφνικά να χρωστάμε το …170% του ΑΕΠ της χώρας, εκεί που για πολλά χρόνια χρωστούσαμε γύρω στο 100% του ΑΕΠ.
Μάθετε ότι και στην Ισλανδία ξεκίνησαν να κάνουν ακριβώς το ίδιο κόλπο, παρόλο που δεν είναι καν στην ΕΕ και φυσικά δεν έχει Ευρώ. Χρωστούσε η χώρα πολλά δισεκατομμύρια για τις “ανακεφαλαιοποιήσεις” των τραπεζών της. Αναλογικά με τον πληθυσμό της χρωστούσε περισσότερα ακόμα και από ότι το δικό μας “χρέος” και οι ιδιωτικές της τράπεζες ήθελαν και άλλα. “Χρειάζονταν” να κάνουν και άλλη …ανακεφαλαιοποίηση.
Παρόλο λοιπόν που το δέχτηκαν όλοι οι πολιτικοί της και το ψήφισαν όλα της τα κόμματα στη βουλή, αρνήθηκε ο πρόεδρος της Ισλανδίας να δώσουν και άλλα χρήματα, αρνήθηκε να δανειστεί η Ισλανδία και άλλα χρήματα για τις τράπεζές της.
Ο πρόεδρος της Ισλανδίας (κύριος Γκρίμσον) έκανε το μόνο που μπορούσε να κάνει βάσει Ισλανδικού συντάγματος. Αρνήθηκε να υπογράψει για να πάρουν επιπλέον δάνεια και να ανακεφαλαιοποιήσουν ξανά τις τράπεζές τους και κάλεσε το λαό σε δημοψήφισμα.
Το ίδιο που θα μπορούσε να κάνει και ο δικός μας πρόεδρος της δημοκρατίας.
Στο δημοψήφισμα αυτό, το 93% του λαού της Ισλανδίας αρνήθηκε να ξεχρεώσει τις τράπεζες εις βάρος του, αρνήθηκαν να πληρώσουν οι ίδιοι οι πολίτες τα χρέη των τραπεζών. Το 93% των Ισλανδών. Αυτό σε ποιο ΜΜΕ μας το άκουσε κανείς; Οι τράπεζες χρεοκόπησαν και οι τραπεζίτες κλείστηκαν στη φυλακή για τα χρέη αυτά. Στα ευρωπαϊκά δικαστήρια που έγιναν πρόσφατα και την πήγαν Αγγλία και Ολλανδία για τα χρέη της, δικαιώθηκε οριστικά η Ισλανδία και τώρα δε χρωστάει σε κανέναν.
Που σημαίνει ότι ακόμα και αν εμείς ως Ελλάδα χρειαζόμασταν πράγματι τόσο χρήμα για τις τράπεζές μας (αποκλείεται αλλά …λέμε) και εάν ήμασταν υποχρεωμένοι να κάνουμε από μόνοι μας τις “χρηματοδοτήσεις” των ιδιωτικών μας τραπεζών (και όχι η ΕΚΤ όπως σίγουρα ισχύει αλλά λέμε …εάν) θα μπορούσαμε να διαγράψουμε το χρέος αυτό, με παράδειγμα την Ισλανδία.
Τα δικαστήρια θα μας δικαίωναν και όσοι μας έδωσαν χρήματα μπορούν να ξεχάσουν τα χρήματα αυτά εφόσον πήγαν για τις χρηματοδοτήσεις των τραπεζών.
Ή να τους τα δώσει η ΕΚΤ που εκδίδει το Ευρώ κατά το δοκούν, χωρίς αντίκρισμα σε χρυσό όπως είχε το χρήμα κάποτε.
Αφού φημολογείται ότι η ΕΚΤ πληρώνει τα πρόστιμα στην Αμερική για τις Γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες.
Φημολογείται επίσης, ότι λόγω της γεωγραφικής της θέσης έχει και η Ισλανδία τεράστιο ορυκτό πλούτο στην τεράστια ΑΟΖ της.
Και όποιος νομίζει ότι γράφω του κεφαλιού μου και ότι δεν πουλάνε όλες οι γερμανικές εταιρίες στην Ελλάδα πολύ ακριβά τα εμπορεύματά τους και στη συνέχεια μας επιστρέφουν ως μίζα το παραπανήσιο ποσό που εισπράττουν, αρκεί να συγκρίνει τις τιμές πώλησης στα σούπερ μάρκετ της Γαλλίας, της Αγγλίας, της Ολλανδίας, της Ισπανίας, του Βελγίου αλλά και της Γερμανίας ακόμα, με τις τιμές πώλησης στα σούπερ μάρκετ στην Ελλάδα.
Όταν ένα Gel ξυρίσματος NIVEA πωλείται στη Γερμανία 1,80Ευρώ, στο Βέλγιο και στην Ολλανδία 2,00Ευρώ, στη Γαλλία 2,20Ευρώ, στην Ισπανία και στην Ιταλία 2,50 Ευρώ, δεν μπορεί στην Ελλάδα να πωλείται 3,50Ευρώ. Δεν γίνεται, δεν είναι δυνατόν.
Ας ελέγξουν αυτοί που μπορούν τις τιμές στις οποίες αγοράζει ο Έλληνας εισαγωγέας ένα συγκεκριμένο προϊόν από Γερμανία. Αφού εμείς δεν έχουμε στη διάθεσή μας τα τιμολόγια πώλησης σε όλες τις χώρες, ας ελέγξουν οι αρμόδιοι, γιατί αυτές οι τιμές που αναγράφουν στα τιμολόγια είναι τόσο διαφορετικές από τις τιμές που αγοράζουν όλοι οι άλλοι λαοί;
Βέβαια, για να γίνει αυτό, θα πρέπει να υπάρξει και η πολιτική βούληση…
Αυτό που περιγράφω (η πολύ πιο ακριβή …αγορά) είχε μια λογική κάποτε. Όταν υπήρχε ο νόμος πως ο Έλληνας εισαγωγέας πρέπει να βγάζει μόνο μέχρι 12% κέρδος από τις εισαγωγές που κάνει.
Είχε μια λογική για τους Έλληνες εισαγωγείς, για να δείχνουν μεγαλύτερο ζήλο στην προώθηση γερμανικών προϊόντων.
Και είχε μια λογική και για τους Γερμανούς κατασκευαστές, για να πουλάνε περισσότερο στην Ελλάδα.
Όχι όμως τώρα. Τώρα παρέμεινε ως μια πρακτική της Γερμανίας για να έχει στο χέρι το πολιτικό μας σύστημα.
Και γίνεται με όλα τα γερμανικά εμπορεύματα. Κάθε χρόνο, εδώ και χρόνια, εισάγουμε από Γερμανία προϊόντα μερικών δις το χρόνο.
Μπορείτε λοιπόν να φανταστείτε σε τι ποσό αναφέρομαι, όταν μιλάω για το 25%.
Άρα, ολόκληρο το πολιτικό μας σύστημα είναι διεφθαρμένο. Με αυτό τον τρόπο οι Γερμανοί κρατάνε όλους τους πολιτικούς μας. Και αυτοί ακολουθούν τις εντολές της Μέρκελ.
Και δήθεν φοβούνται ότι οι Γερμανοί θα …μας βγάλουν από το Ευρώ…
Θα αναφέρω και κάτι που δεν μπορώ να το αποδείξω, αλλά από μόνο του αποτελεί απόδειξη:
Εργαζόμουν για σχεδόν 17 χρόνια σε εισαγωγική εταιρία (προϊόντα εκ Γερμανίας).
Το 2012 ο διευθυντής πωλήσεων μιας γερμανικής εταιρίας, μας έστειλε τιμοκατάλογο με όλα τα εμπορεύματα κατά 25% πιο φτηνά. Σε ερώτηση τι ακριβώς γίνεται, πρόκειται περί λάθους ή μήπως …φτήνηναν όλα τα προϊόντα, αντί να μας πει ότι πραγματικά έγινε λάθος, ότι είναι κατάλογος Netto και δεν συμπεριέλαβε το κέρδος τους, ή οτιδήποτε άλλο, μας είπε ότι έστειλε τον τιμοκατάλογο που προορίζεται για τις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές χώρες και όχι για την Ελλάδα…
Στην επόμενη ερώτηση γιατί σε εμάς πουλάνε τόσο ακριβά, μας είπε ότι αυτές τις εντολές έχουν από την κυβέρνησή τους!
Επίσης, το αφεντικό της εταιρείας που εργαζόμουν, ο Έλληνας επιχειρηματίας, πηγαίνει για πολλά χρόνια κάθε Ιανουάριο ταξιδάκι στη Ζυρίχη της Ελβετίας. Για να κάνει τα …ψώνια του.
Και σίγουρα θα ήταν …κακία μου να αναφέρω ότι ίσως πηγαίνει στις ελβετικές τράπεζες για να ελέγξει τους τραπεζικούς του λογαριασμούς, για το μέρος από αυτό το …25%.
Τέλος, ξέρω πως όταν κάποιος θέλει να εισαγάγει ένα εμπόρευμα από Γερμανία, ο Γερμανός δεν το δίνει αν δεν ξέρει για ποια χώρα προορίζεται, σε ποιον θα κόψει το τιμολόγιο.
Στη συνέχεια, όταν μαθαίνει για Ελλάδα, αρνείται την πώληση λέγοντας ότι στην Ελλάδα υπάρχει …αποκλειστικός αντιπρόσωπος για το συγκεκριμένο.
Και βέβαια, όλοι πλέον γνωρίζουν πως ο θεσμός του “αποκλειστικού αντιπροσώπου” έχει πλέον εκλείψει από όλες τις υπόλοιπες χώρες…